เซียวเล้ง

สถานการณ์ช่วงนี้ทำให้เจอคำถามประมาณว่า แฟนฉัน เมื่อก่อนดังแค่ไหน กระแสเป็นไง ทำไมคนถึงรัก “โฟกัส” กันเยอะ ฯลฯ จริงๆ มันก็ไม่นานมากนัก แค่ประมาณ 10 ปีเอง (แต่อืม..ก็นานนะ) เอาเป็นว่าลองมาทบทวน “ปรากฎการณ์” ที่แฟนฉันเคยทำได้ในสมัยนั้นแล้วกัน

• แฟนฉันออกฉายในปี 2546 และเป็นหนังไทยทำเงินสูงสุดในปีนั้นได้ไป 137.3 ล้านบาท อันดับ 2 คือองค์บากได้ไป 99 ล้านบาท ถ้ารวมหนังต่างประเทศด้วยรู้สึกแฟนฉันจะอยู่อันดับ 2 ในปีนั้น เป็นรอง The Lord of the Ring: The Return of the King แต่ไม่แน่ใจรายได้ของ The Lord ปัจจุบัน แฟนฉัน ยังติดอันดับหนังไทยทำเงินสูงสุดตลอดกาลอันดับที่ 12

• ความสำเร็จระดับร้อยล้านของแฟนฉัน ถือเป็นเรื่องเหนือคาดมาก เมื่อเทียบกับฟอร์มของหนังที่ไม่ใหญ่ เป็นหนังเกี่ยวกับเด็กที่ไม่ใช่แนวโปรดของคนไทย แถมทั้งนักแสดงและผู้กำกับยังเป็นหน้าใหม่อีก

• และต้องไม่ลืมว่าในปี 2546 นั้น ค่าตั๋วถูกกว่าปัจจุบันเกือบครึ่ง แถมโรงหนังก็ยังน้อยกว่าปัจจุบันมาก ยังไม่รวมถึงรายได้จากโรงต่างจังหวัดซึ่งไม่ถูกนับรวมเพราะเป็นการซื้อขายขาด

• แฟนฉันมีผู้กำกับ 6 คน และหลังจากนั้นเมื่อผู้กำกับเหล่านี้ไปทำหนังเรื่องไหน ก็จะพกวลี “1 ในผู้กำกับแฟนฉัน” ห้อยท้ายไปด้วย เป็นเวลาหลายปีทีเดียวก่อนที่วลีนี้จะหายไป

• หนังยืนโรงฉายอยู่นานมาก จำได้ว่าไม่ต่ำกว่า 2 เดือน

• นักแสดงในเรื่องกลายเป็นคนดัง ไปออกรายการต่างๆ มากมาย ความรู้สึกของคนไทยตอนนั้นเหมือนกับว่า เจี๊ยบและน้อยหน่าคือลูกชายลูกสาวของคนทั้งประเทศ

• หนังคว้ารางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยมจากเวทีสุพรรณหงส์และเวทีชมรมวิจารณ์บันเทิง ประจำปี 2546

• เพลงประกอบหนังก็ดังมากเช่นกัน อย่าง แฟนฉัน (AB Normal) ความทรงจำสีจาง (ปาล์มมี่) รักครั้งแรก (จั๊ก ชวิน) เปิดกันทุกคลื่น

• ความสำเร็จของแฟนฉันยังเป็นใบเบิกทางให้ GMM Picture, ไท เอ็นเตอร์เทนเมนท์ และ หับ โห้ หิ้น ฟิล์ม ควบรวมกิจการเข้าด้วยกันกลายเป็น GTH ในปัจจุบัน