[Review] The 100th Love with You – รักครั้งที่ 100 ก็ยังเป็นเธอ

Genre หนึ่งของการ์ตูนญี่ปุ่นที่คนไทยคุ้นเคยกันก็คือ “การ์ตูนตาหวาน” ซึ่งมีที่มาจากลักษณะของนางเอกการ์ตูนแนวนี้ที่มักมีดวงตากลมโต ตาดำเป็นประกาย มาพร้อมกับแนวเรื่องกุ๊กกิ๊กไปจนถึงน้ำเน่า เน้นความฟินระหว่างพระนาง โดยที่พระเอกก็จะมาแนวเพอร์เฟค หล่อ ตัวก็สูง ขณะที่นางเอกจะตัวเล็กๆ เตี้ย อาจไม่ได้สวยที่สุดในเรื่อง แต่มัดใจพระเอกได้ จะจูบกันทีพระเอกก็ต้องโน้มตัวลงมา ก็ฟินกันไป

“The 100th Love with You” หรือชื่อไทย “ย้อนรัก 100 ครั้ง ก็ยังเป็นเธอ” เป็นหนังที่ทำให้เรานึกถึง “การ์ตูนตาหวาน” ตั้งแต่ได้เห็นหน้าหนัง อาจเพราะรูปลักษณ์ของพระนาง ที่ฝั่งชายก็หล่อ ตัวสู้งสูง เก่ง แต่โครตเท่อีก ขณะที่ฝั่งหญิงก็ตัวเล็กนิดเดียว (เช็คใน Wiki สูงแค่ 149 ซม. เอง ส่วนพระเอก 183 ซม.) หน้าตาก็ไม่ได้สวยมาก มีความเป็นผู้หญิงบ้านๆ กระนั้นยิ้มทีก็โลกสดใสเหมือนกัน ยิ่งพอได้ดูเนื้อเรื่อง ก็ยิ่งเห็นภาพการ์ตูนตาหวานชัดไปอีก เพราะเป็นเรื่องราวที่ของพระเอกพร้อมจะทำและเสียสละทุกอย่างให้นางเอกเสมอ แม้ว่าภายนอกทั้ง 2 จะดูต่างกันมากก็ตาม

เนื้อหาหลักๆ ของ The 100th Love with You เล่าถึงกลุ่มเพื่อนวงดนตรีมหาลัย ที่มี “อาโออิ ฮินาตะ” (มิวะ/miwa) สาวร่างเล็กเป็นนักร้องนำ เธอแอบชอบมือกีต้าร์ที่เป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เด็กอย่าง “ริคุ ฮาเซกาว่า” (เคนทาโร่ ซากากูจิ) จนวันหนึ่งริคุได้บอกกับอาโออิว่าเขามีความสามารถพิเศษคือ “เขาสามารถย้อนเวลาได้” อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างที่ย้อนไปยังไงก็แก้ไขไม่ได้ นั่นคืออาโออิจะตายในอีก 7 วันข้างหน้า

เพราะเป็นหนังรักโรแมนติกหนุ่มสาวแถมเกี่ยวกับการย้อนเวลาทำให้นึกไปถึง “Tomorrow I Will Date with Yesterday’s You” หนังญี่ปุ่นที่เข้าฉายในไทยเมื่อต้นปีที่ผ่านมา แต่จุดต่างสำคัญเลยของ 2 เรื่องนี้ คงเป็นการที่ “The 100th Love with You” มีความเป็น “ผู้หญิง” มากกว่า เพราะแม้คนที่ย้อนเวลาได้จะเป็นฝั่งชาย แต่โดยส่วนใหญ่หนังจะเล่าผ่านมุมของอาโออิ ขณะที่ TIWDWYY จะให้ความสำคัญกับมุมมองของพระเอกเป็นหลัก เพราะเหตุนี้เลยคิดว่าหากเป็นผู้หญิงน่าจะอินกับเรื่องนี้ได้มากกว่า อารมณ์แบบความรู้สึกของผู้หญิงธรรมดาๆ ที่รู้ว่ามีผู้ชายดีๆ คนหนึ่งพร้อมทำทุกอย่างเพื่อเธอ ย้อนเวลาเป็น 100 ครั้ง เพื่อช่วยเหลือผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารัก

ยิ่งใครชอบสไตล์การ์ตูนตาหวานหรือแนวรักกุ๊กกิ๊กน่าจะฟินไม่น้อย เพราะเรื่องนี้มีฉากโรแมนติกให้ฟินพอควร (แม้หลายฉากจะดูจับยัดมากก็ตาม) แถมส่วนสูงที่ค่อนข้างต่างกันมากของพระนาง เวลาเข้าฉากด้วยกัน เลยให้อารมณ์แบบฝ่ายชายกำลังปกป้องและทนุถนอมฝ่ายหญิงเป็นพิเศษ

อย่างไรก็ตาม จุดที่ติดขัดเลยก็คือ รู้สึกว่าหนังน่าจะไปได้ไกลกว่านี้ เข้าถึงอารมณ์ได้มากกว่านี้ หลายช่วงก็ดูเนือยๆ ไป โดยเฉพาะตอนปูเรื่องช่วงแรกๆ มันทำให้แม้จะเป็นหนังที่ดูแล้วน่ารัก มีความกุ๊กกิ๊ก แต่ก็ไม่ได้กินใจกระแทกใจอะไรสำหรับเรานัก

พูดถึง “miwa” ผู้รับบทนางเอกของเรื่องสักหน่อย ตัวจริงเธอนักร้อง-นักแต่งเพลงชื่อดังของญี่ปุ่นเลยละ ซึ่งพอดู “miwa” ในเรื่องนี้แล้ว ทำให้นึกถึงนักร้องคนหนึ่งที่เมื่อก่อนชอบมากอย่าง “YUI” เป็นสไตล์สาวข้างบ้านเล่นกีต้าร์ แต่งเอง ร้องเองเหมือนกัน สไตล์เพลงกับเสียงร้องยังดูคล้ายๆ กันอีก เล่นหนังเหมือนกันด้วย (YUI มีหนังเรื่อง Midnight Sun แนะนำเลยครับ หนังดีมาก) และที่สำคัญทั้งสองมีเสน่ห์ อย่าง miwa ที่อาจจะไม่ได้ใช่ผู้หญิงที่สวยมาก แต่พอได้เห็นเธอร้องเพลงแล้วมันสดใสจริงๆ จนอยากติดตามผลงานเพลงของเธอต่อจริงๆ

เอาเป็นว่า ถึงอาจจะยังไม่ใช่หนังรักระดับขึ้นหิ้ง แต่ถ้าใครชอบหนังกุ๊กกิ๊ก ฟินๆ ตามสไตล์การ์ตูนตาหวาน แถมด้วยเพลงเพราะๆ ด้วยแล้ว ก็น่าจะชอบเรื่องนี้ครับ

Avatar photo
Latest posts by จุรีพร โนนจุ่น (see all)